erenköyde kayboldum :(

tee ne zamandan beridir ,yok kesin söyleyeyim bilumum neşriyatta vay efendim ümraniye ve erenköydeki butikler fatih tesettür giyimi solladı gibisinden yazıları okuduğum günden beridir ki; oralara gitme hayalleri kurur dururdum. ee şimdi de tatil olduğundan ,gitmek lazım geldi gezme arayan bünyeme.yalnız şunları dikkate almamışım;
erenköye hiç gitmedim gitmeyi de bilmem
gitmek için kadıköy salı pazarının kurulduğu günü seçmemeliymişim,hatta pazara hiç uğramamalıymışım.altı üstü iki pırtı uğruna.
yön duygumun zayıf olduğu malum,caddede ilerlerken bir mağazaya girip bakınıp çıktığımnda geldiğim istikamete geri yürümüşlüğüm çoktur.

her tavsiye edilen yere atlamak sazanlığın başka çeşidiymiş maalesef,deneyerek öğrendim.
kırkından sonra gezme dönüşü yorgunluk değil düpedüz acı verici oluyormuş.
öğrendiğim şeylerden gezintimi  kabataslak anlattım sayılsa da ,az biraz ayrıntı vermeden edemeyeceğim;
her sabah erkenden uyansam da ,gezeceğim ya.  onbuçukta açtım gözümü.   sonrası pür telaş. malum metrobüs yapımı trafiği derken ,salı pazarına geldiğimde saat bire geliyordu;   yolda yoruldum diyebilirim
bu pazara üçüncü ve büyük ihtimalle son gelişim, hala bu kadar abartılmasını anlamış değilim. buradaki her şey beylik pazarında da var ayol.
bişey almadan dönüp durduğumdan mıdır yoksa sıcaktan mı beynim bulanıp başım dönenmezmi ? zaten gönlüm de geçmişti istikametimi çevirdim erenköye ,butiklere. butik derken hepi topu üç dört tane bulabildim.iyice başım dönmüş ola ki, her tarife göre yön değiştirdim,kafam oldu bir çorba.yarın bir gün yanılır da oturursam direksiyona seyreyle şenliği sen ;   küçükçekmece diye çıkıp kendini küçükyalıda bulmalar felan. yaparım mı yaparım,istidatlıyım kaybolmada :(

acaba dedim ,acıktım da ondan mı saflaştım ? sorup soruşturdum,oralarda bir mantı evi önerdiler.sıcaktan börtük vaziyette attım kendimi,
keşke atmasaymışım.