Evlendiğimizden beri beş kez taşındık biz. Beşinci evimiz Allahın lütfetmesiyle sahip olduğumuz ev için o kadar yalvardım ki. Kiracılık zor , Rabbim herkese başını sokacağı bir yuva nasibetsin.
İlk evimiz , mutfağından ve oturma bölümünden deniz manzaralı ,lambri kaplı eğik çatısıyla bahçe içinde bir apartmanın en üst katıydı. ! Gençliğin ve oynadığımız evciliğin verdiği iyimserlikle ,suların ve elektriklerin sık sık kesilmesi zorumuza gitmezdi hiç , her gün soba yakıp kül atmak da öyle.
Biraz da şehir dışı sayılırdı ;akşam belirli saatten sonra otobüs ve minibüs işlemezdi , tam kafa dinlemelik yerdi. Şimdi o apartmanın arsasına birbiriyle dipdibe dört blok sığdırma çabasındalar mülk sahipleri. O sokaktaki tüm evler müstakildi , istanbul keşmekeşinden kaçan varlıklı aileler otururdu. Taşınmak zorunda kaldığımızda , site hayatına adım attık , ama o evi hiç unutmadım.
Bir ara tekrar o semte ,bahçeli bir apartmanın giriş katına kapağı atsak da , hırsız belasıyla bu maceramız son buldu
Ve merhaba ....... Sitesi.
Z. Teyzenin bulduğu bir ev ; gurbetçi alın teriyle alındığındandır belki de ,içine giren her kiracının ev sahibi olduğu ev . Öyle bir yerdi ki ; dışardan geldiğinde insanı sessiz bir hoşgeldinle karşılardı sanki ; hissederdiniz. Orada en çok misafir ağırladım, minicik mutfağında ne tarifler denedim hevesle , yumuşacık haşhaşlı poğaçalar , pastalar yaptım. Yangın merdiveninde anne kedi ve yavrularını izledim , onlar yüzünden pire basan halılarımı ,geniş balkonunda hortumla pakladım Kar yağdığında sıcacık salonumdan keyifle izledim.
Sonra bir gün ev sahibi doğramaları pimapen yaptırmak istedi ve biz bu vesileyle kiracılıktan kurtulduk :) kısmet.
Oturduğum evi ve lokasyonunu seviyorum. Eskice bir site olmasına rağmen , toplu ulaşım seçenekleri fazla evler dipdibe olmak yerine , ağaçlarla ve bahçelerle ayrılmış. Alışveriş mağazaları istemediğimiz kadar çok ,metrobüs de istanbula ulaşımı çabuklaştırıyor.
Her şeyden önemlisi , burada az da olsa candan insanlarla komşuyuz . Başımız sıkıştığında birbirimize koşuyoruz , nazımız geçiyor.
Evde yemek yoksa ve açsam Z. Teyzeye şımarmak nasıl bir nimet bilseniz :D
27 Nisan 2014 Pazar
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)