kaynanamı sevmiyorum

çünkü;
bu yaşta hala geliniyle yarışıyor,        bir şey almışımdır,     beğenir gizli ya da aşikar.    aynısını çorumda bulup almaya çalışır.         önceleri gülüyordum ama devam ettikçe kabak tadı veriyor

beğendiği şeyi hediye edersem,    asla hayır demez.         naz yapmayı dener insan biraz değilmi?
gezdirirsin hergün ,    ama bir gün götürme bebek gibi surat asar.       hem de karı koca cümbür cemaat

bir yaştan sonra insan,      yediğine dikkat eder değilmi ?   nerde?     bir öğün atlayacak diye ödü kopuyor
köyden getirdiğim yumurtaları halletmiş,      halbuki onları çocuklara almıştım.      işte böyledir,   başkasını değil sadece kendisini düşünür.       annemle arasındaki en büyük farklardan biri işte.

arada durur uç laflar eder,   hiç beklemediğim anlarda.  cevabını alır ama neticede ok hedefini vurmuştur.
özellikle kendi görümcesinin ucuz takipçisidir. onda birşey görür  ucuz versiyonunu almak zorundadır ama aynısını alamadığı için  memnun olmaz hiç bir zaman .oturma odasının koltuklarını dördüncü kez değiştirdi hala memnun değil diyim de anlayın artık.zavallı kocası .

yemeklerinin    ortak özelliği  bol sulu,    tuzlu ve    asgari etle yapılmış     olmasıdır    maalesef.       yiyemiyorum ;    cımbıl cımbıl su adeta .       kayınpederim bu kadar fit olmayı,    hanımına borçlu demekki. hatta geçen gün oğlum,     taze fasulyeden bir kaşık alınca,     bu yemek çok tatsız deyiverdi  .   kadıncağız mosmor oldu ,    gülsem mi acısam mı,     bilemedim yahu.
yok yok anlaşıldı .      akıbet belli oldu ;     kaynanalar yaranamaz,       kuşu ağzıyla da tutsa,  ters takla da atsa.