sessiz teyyare

ne zordur insanlardan bişey istemek.
ister külfetli, ister kolay olsun.  onlardan minicik bir ricada bulunurken,   kendi benliğinden büyük bir parçayı verirsin sanki.    hele ki hakkını istemek zorundaysan,  ah ki ne ahh.    toparlanman ne uzun zaman alır.

başı dik gezmek isteriz,ama her zorunlu ricada o baş eğilir,  boyun bükülür mecburen.  istemenin zorluğunu bilen hainse;    telafi eder ezilmişliğini başkasını ezerek.    mert ise istetmez asla,   kendisi teklif eder yardımı.

yaş geçtikçe daha da zordur istemek.   hele ki karşında varsa yıllar yıllar boyu vatandaş ezmeye alışmış devlet memuru ağası (!),    görevini yaparken bile, seni rencide etmenin yolunu arar durur.
Allah onların layığını versin.   benim gibi çaçaronları musallat etsin onlara. (Aminleri duyayım lütfen)

bazısınaysa ne kadar kolaydır dilenmek.    şeker olsun tuz olsun,kaymak gibi iş olsun.   hayatını kurmuştur mihnet üzerine.    ne kadar yalan dolandır sohbeti,   neler koparayım babında.
ve ne kadar güvenilmezdir .

yaş geçtikçe daha da zordur istemek.    en ufak ricada bile düşer omuzların ,eğilir başın,sanırsın yere düşecek.
Rabbim kendinden başkasına muhtac etmesin kimseyi.