bu günler..

günler ,jet gibi geçse de ,    doğru düzgün kayda değer bişey yaptığım yok.     çalışan bütün kadınlar gibi,işten eve- evden işe.    sosyal hayat kar bahanesiyle sıfır,   yalnız arada bir sinema kaçamağı oldu

ne yalan söyleyim şimdi, film goncamla bize hitap etmedi.  seri filmiymiş , öncekileri seyretmemiştik,  belki ondan,   belki de vampir kitabı okumaktan öö geldiği için ..    zaten kadının,  olamaz incelikte beline bakmaktan dikkatimi hikayeye veremedim ki.

bütün anneler gibi eve gelince pür telaş ne yapsam derdi başlıyor ,bir de kızım arayıp,  şunu pişir bunu yap diye direktif veriyor .     oh ne ala  !   zaten dünyadaki en çok sevdiğim iştir,   yemek yapmak !  pasta yap desinler,yaparım  ;

ayakkabıya taktım bu  ara.    harıl harıl ,   sorunlu ayağımı acıtmayacak olanını arıyorum .ama ne çare ! gene de yılmadım takipteyim.

o yoğun kar günlerinde,  lise kankalarımızla buluşasımız geldi.    özlem arabasını çıkaramayınca ,  toplaşıp taksiyle gittik,tee halkalılara .    lakin saadetin evi tepede; çıkamadı araba .  kös kös geri döndük. kar kıyamette gezersen ,   olacağı budur teyyare

aney geldi. tam yoğun çalışma zamanımızda,hiç bir yere çıkamadık.sadece bugün  komşu avm'yi turladık biraz. aney'e nescafe takımı aldık,güzel ambalajı yüzünden resim yok maalesef. ihtiyarlamış annem bir saatin sonunda yoruluverdi. hoş,eskiden de vitrin gezmeyi sevmezdi ki.  galiba kaynanama benzemişim bu yüzden.

tutuk yazıyorum değil mi?  e bu kadar ara verirsen olacağı budur kardeş.