asayiş berkemal

mantılar da kurumada .   akşam yaptık kaynanamla beraber . dün iş çıkışı cerrahpaşaya gittik,  oradan da eyüp sultana.      malum misafirimiz var ya.   hafta içi olmasına rağmen ,   yine kalabalık anacım.





kuşları meşhur fıskiyenin karşı tarafına almışlar,     meydan tertemiz artık.   o meydanda ,hayatımın en kötü dondurmasını yedim;    antepfıstıklı (rengi sarıydı yeşil felan değil asla) ve çikolata (nefret ettirecek kadar alakasız,  içinde kakao namına hiçbişey olmayan).      tamam diyetteyim ablalar  ,zaten tek toptu (iyiki)




eyüp semtinin havası bir başka,   bütün türbeler de  restore ediliyor şu sıralar.
akşam koşturarak eve geldik,      kalan yemeklerimiz vardı,    onları bitirdik.     yok artık öyle dışarda yemek ısmarlamalar,       kapattık o defteri biz.
akşama oğlumun mezuniyetine davetliyiz,   kuru kızım da geliyor .     tam bir aile saadeti içinde şımarırım artık

bugün de, işyerinde çalışırken aklıma düştü mantı.       kaynanam için mantı açmak çocuk oyuncağı,   ahaliyi toplar bükeriz dedim.       lakin işi olunca ahalinin,    bükücüler iki kişiydi.  dört saat sürdü ,canımız da çıktı. yemesi ise nefisti tabii

işte böyleyiz ;     biraz o bana uymuyor,     biraz ben ona bulaşmıyorum.      sonuç bu.
eeee    sabır eken ne biçermiş ?      mantı ,     yanıç ve umuyorum ki suböreği