sessiz teyyare

yanlışlıkla sepetime attığım    ve     okurken adeta azap çektiğim kitapta,      bahsi çeken yıldızlar ,aldı götürdü başımda kavak yelleri esen ,  o sıcak yaza.        yıldızlar konusu,      pek ilgi alanıma girmedi ama,   her mevzu bahis olduğunda,     aklıma köydeki o geceyi getirmesi,  ne garip.

onsekiz yaşındayken,      yazın annemle annaannemin köydeki evinde,   bir hafta kalmıştık.   nasıl da sıcak bir yazdı;     yanık ten hevesiyle ,   köye hakim  manzaralı balkonda saklana saklana,yakmıştım kendimi.   yanaklar anne yemekleriyle hafif tombul,    yanık tende gözler,    kedi gözü gibi parlamakta. köydeki akraba kızlarının hepsi bekar .      o zaman köyler ,    şimdiki gibi değil,      yazlar        işlerin en civcivli zamanı. arkadaşlarımız gündüz tarlada çalışıyor,     akşamları da     naciyeciğimin mikron ekranlı siyah beyaz tvsinde bişeyler seyretmeye çalışıyoruz.      istanbula bir saat uzaklıktaki köyde,   çektiğimiz çileye bak.

işte o uzun gecelerden birinde,     ahretim saadetle beraber,       balkonda yıldızlara bakıyoruz hülyalı hülyalı. gökyüzü adeta havaifişek patlatılmışcasına bir yıldız bahçesi gibi.      nerden duymuşsam,  yıldızları saymanın siğil çıkaracağını ,    saymadan seyretmenin telaşı içersindeyim.

içim kıpır kıpır;    isim koyamadığım bir arayış içersinde ruhum.      tedirgin ve yalnız kalbim ,eşini bekliyor belki de.      bu huzursuzluğun,     gökyüzüne dalıp dalıp gitmelerin ve nedensiz iç geçirmelerin sebebi ,başka ne olabilir ki ?      yıldızlara bakıp,    birini düşünmek hayalindeyim.      o birisi de yok aslında.     goncamla sadece,    birbirinin çekimine kapılmış, iki uydu gibiyiz.     uzak ama birbirini gözleyen , gizlice.

saadetle kayan yıldıza bakıp,    dilek tutma mevzusunda konuşup gülüşüyoruz.     aaa     o   da ne ?
hayatımda ilk ve son defa,     hızlıca kayıveriyor yıldız;     yüreğimden gelen dileğe ,engel olmak ne mümkün ? dün gibi aklımda,     hızlıca genç kız kalbinin tüm saflığıyla dilediğim.

şükürler olsun    O'na ki, o dilediğimle evliyim.