düşündüm de; kurulan yeni hayatı şekillendirirken, tüm kararları verme heyacanı, gönlünün sevdiğine kavuşma sevinci, kendi zevkine göre döşediğin eşyalarınla , pırıl pırıl çeyizinle, güzel niyetlerle girdiğin yeni bir dünya olabilir mi? çizgilerini senin çizebileceğin beyaz bir sayfa...
aklıma ilk evlilik zamanlarımız düştüğünde, yüzüme yerleşen mütebessim ifadeye engel olamıyorum bir çoğunuz gibi :) ilk yemek denemeleri, geç kalkmalar, dönüş saatine ve yönüne bizim karar verdiğimiz gezmeler, vakit bolluğundan sıkılmalar vs.. hatta ilk yaptığım yemek, kurufasulye bile hatırımda; eşim tarif etmişti.
öğlene doğru kalkar, yemeğimi aneyden gördüğüm usül üzerine sabahçıktan ( bu da onun lafı ) yapar,sonra da bütün gün böceklenirdim. sebepsiz kıpırdanırdım yani.
okulu bitirip evlenen, bir sürü yaşıtım gibi ,mutfağa ilgim pek olmadığımdan, ilk yemek kitabımı aldıktan sonra başladım döktürmeye. acemi şansı mı desem,yoksa sevdiğim şeyleri daha bir hevesle yaptığımdan mıdır, keklerim kurabiyelerim nefis olurdu.
arabamız olmadığından, hafta sonları bıkmadan hep bakırköye giderdik, b.çekmeceyi ufak bulup, burun kıvırdığım için. şaşkın ve amaçsızdık. kızım babasının omuzlarında az gezmedi, uyuyakalmadı babasının tepesinde,annesi vitrin bakarken. ne ziyanlık . şimdiki aklım olsa, eşimi dinlemez, bir evimiz veya arabamız olana dek çalışır, bu yaşta da emekli olurdum .
yaşlı mı oldum nedir ? şöyle konuşasım var ;
şimdiki yeni evliler nasıl şanslı, hayata 1-0 başladıkları için. çoğu hazırca ev sahibi oluyor,düğün borcu desen, ana- babaya emanet.
onlara ne kalıyor ? sonsuz gezmeler, saygı sınırını aşan geyikler ve bol bol didişme ..
nerden mi biliyorum ? kulaklarımın yalancısıyım sadece.
12 yorum:
malesef geneli böyle ablacım.bunların dışında sevgiyi saygıyı korumaya çalışanlar da var tabi ama...
ilk zamanlar daha mı güzeldi?bilmiyorum ki.sanki şimdi daha güzel,daha huzurlu gibi...
belki de bana iki melek verdi diye,sağlıklılar,mutlular diye sürekli dilimde şükürlerle dolaştığım içindir.
belki bunca yıl geçti,hala birlikteyiz,hala huzurluyuz diyedir...
birbirimizi sevmeyi bırakmadık,kaybetmek hala en büyük kabusumuz diyedir...
ilk zamanlara göre,evliliğimin bugününü daha çok seviyorum ben...
Bu durumda bu pek şans sayılmaz şanssız oluyoruz sanırım.
Gözüm korkuyor neval abla deme öyle :)
Bense bizlerin zamanındaki evlilikler daha şanslı başlayanlardan..Hayatı beraber inşa etmek,onun kıymetini daha iyi anlamamızı sağladı.Zoru başarmak ve o zorluklara birlikte göğüs germek..Şimdikiler bu zorlukları yaşamadan direkt ilişkilerindeki zorluklara gözü dikiyorlar.Uğraşacak başka şey yok çünkü..
geyik ve didişme kısmını almayım ama diğer anlattıkların da pek tatlı geldi şimdi :DD
doğru vallahi...ben hazır bir eve ve arabaya geldim bu sebeple erkenden başladık didişmeye :))
ama ben evliliğin ilk aylarını cicim ayı kabul etmiyorum,bana çok zor gelmişti,yeni bir düzen kurmak,alışmak,eşin ailesi tarafı felan...
2. yıl daha iyi sanki :))
evet ben de etrafımdakilerde bunu görüyorum , biz öyle olanlardan değiliz vesselam , hayat bize biraz fazla yük yükledi galiba :) ama mutlu muyum? kesinlikle....
Kahve Dükkanı
Önümüzdeki engelleri zorlukları aşıp evlenebilirsek inşallah, o ilk evrelerin tadını sonuna kadar çıkartmaya niyetliyim :))
deren sana katılıyorum kolay değil aynı evi hayatı paylaşıyosun neyi sever ,sevmez bilemiyosun o yetmezmiş gibi sırf kendisiyle değil ailesiylede evlendiğini farkediyosun.
çok dertliyim çoook:)
KPSSZEDE; bilinçle saygıyı muhafaza edip yüz göz olmayana selam olsun kardeş ! taşlar yerine oturunca huzura eriliyor değil mi?
ŞEHİRLER ARASI AŞK; ah kardeş,korkmasın gözün.samimiyetin dozunu ayarlamak ve öncelikleri belirlemek lazım sadece.
HAVVA;o zor günlerde bazısı kenetlenirken bazısı da uzaklaşıyor be kardeş:(
NABRUT; tam paketi istiyorsun yani:) uyanık seni.
DEREN; bazısı eşine alışmaya zorlanır bazısı ailesine,en iyisi iç güveysi almak demi?
LEYLA; belki de taşımaya gücümüz nispetinde yükleniyordur bize.ne dersin ?
AY-SER; ah bir de o vardı değil mi? engelleri bir aşabilsem başıma tac edeceğim diye düşünür insan,ama diğer yanda kader güler ve insan unutur maalesef.
EVİMİNNURU; dert söyletiyor tabii :( neyse,geçmişte kalmış olsun diyelim
evlilik tam bir muamma halini almaya başladı bende armutun sapı üzümün çöpü demeye başladım iyiden iyiye. hayırlısı :(
neval düşündüm de bizim ilk zamanlarımız hiç de öyle kakara kikiri değildi. hatta daha ilk aylarda yollarımızı ayırmayı bile düşünmüştük. aile meseleleri bizi çok germişti. neyseki el attım başardım. dünürlerin küs olması yeni kurulan yuvayı çok etkiliyor. barıştırdım rahat ettim :)
DÜRR-İ YEKTA; akıllandıkça insan ,daha zorlaşıyor bu iş
NİLHAN;sizinki de zormuş,düğün dünürleri germiş sanırsam :(
Yorum Gönder