20 Temmuz 2013 Cumartesi



Dün akşam lise arkadaşlarımla iftardaydık Mado'da.
Manzara güzel , menü ağızlara layıktı. İftardan önce acaba yeter mi ? Diye endişe etsek de tatlıyı bitiremedik bile. Dokunmadığımız tatlının atılacağını öğrenince mecbur paket ettirdik

                  

Saadet kimya mezunu , şimdilerde mecburen ev hanımı hayatımda tanıdığım en serinkanlı ve mantıklı insan , dost aynı zamanda kendi deyimiyle çapulcu. İlk defa bir şeyi savunurken heyecanlı gördüm onu. Olaylar sırasında provakelerin olduğunu kabul etmek istemiyor sanki,  öyle öfkeli ki görmek istemiyor bazı şeyleri.

Toplumda bir kesim hala bir şeylere zorlanacağı korkusunu atamadı üzerinden. Ehh birileri iran modelini Demoklesin kılıcı gibi indirmiyor tepemizden. Geçmiş yıllarda kimin hayat tarzına müdahale edildi ki ? Herkes istediği gibi yaşamadı mı?  Yok yok hazımsızlığın sonucu bunlar , geçime gönlü yok birilerinin .


  Alev garibim;  eşinden yeni boşanmış ,kalbi kırık  oğluyla hayata tutunmaya çalışıyor. İnsan yıllarını verip de vefasızlıkla karşılaşınca , yıkılıp kalıyor öylece. Neyse ki ,biz kadınların şartlara uyum sağlamada üstümüze yoktur.
Şu hayatta huzur ve sağlıktan başka bir şey istememek lazım galiba. Diğer isteklerin muhakkak bir külfeti oluyor.

Hiç yorum yok: