14 Temmuz 2013 Pazar
Hadi nazlanayım biraz
Kemiklerim sızım sızım sızlıyor . Tabanlarım da öyle.
Sanırsın ki , inşaatta tam gün mesai yapmışım.
Nerde? Taşınan bir arkadaşa ev yerleştirmeye gittim topu topu.
Hem arkadaşım hem akrabam Nurgül ,apartmanda çıkan yönetici tartışmasından dolayı kendi evinden çıkmak zorunda kaldı kiraya. Eşi Nuri Dayı - dayı diyorum çünkü sırtlarında az gezdirmemişler bendenizi- bugüniki evim varken kiraya çıkan bir ben varım herhalde diyordu.
Evi temizleyip eşyaları yerleştirirken köyden teyzemin kızı aradı , annemin başında gene bir başbelası varmış ; ailenin karakoyunu Şerife Abla.
Çokluk akrabayla sudan sebeplerle küs; ki buna oğlu da dahil, lakin bizi pek sever . Kendi yazlıklarına hırsız girdiğindendir ki zannımca ,bu yazı aneyde geçirmeye niyetli. gittiği yerde aylarca kalma sabıkası da vardır , ordan bildim.
İyi hoş da misafirliği zahmetlidir hatunun ; pek terler efil efil essin diye cereyanda bırakır aney'i. Oruç namaz ara ki bulasın , bir de mübarek ramazanda tv ye tam gün mesai yaptırdı mı al sana işin tuzu biberi. Ramazanı layıkıyla yaşamak isteyen anneye azap üstüne azap
Bir haftadır aneyin çektiği sıkıntıyı bilen Ayşe teyzem ,arayınca aldı bir telaş ; atsan atılmaz, satsan satılmaz kardeşlerime danıştım Oybirliğiyle meseleye sivri dilimin el koymasına karar verdiler.
Ne kadar tatlılıkla söylesem de , aney'in misafir ağırlayacak yaşı geçtiğini , sonuç malum; Şerifeciğimin küs listesinde çentik olmaya mahkumum
Etiketler:
üzüntü
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder