Halleşme

Bugün süslü bursadan arkadaşım aradı, halleştik biraz. Sohbet her zamanki gibi , nolcak bu memleketin haline dayandı. Yahu bu kadar yıldır konuşuldu çizildi hiç mi iyileşmedi , çare bulunamadı , yoksa darbı mesel oldu da iyi kötü faketmez kullanılıp duruluyor milletin dilinde ?

Aysel ümitsiz gidişattan ; eşi kamuda çalıştığından ve eskilerdeki gibi üç ayda bir çifter çifter maaş alamadığından eski günleri özlemede. E doğru tabii eşekten ata biniş zevkli , tersi acı veriyor nefse.

Diyemedim ona; ayselim size ve sizin gibilere fazladan verilecek ödeneklerle yollar yapılıyor daha az kaza olsun diye, yeni doğan bebeler bile sigorta kapsamına alınıyor , hastaneler yapılıyor diyemedim geleceğe yatırım yapılıyor , bir kısıma çok verip diğerini aç bırakmak yerine kişi başı milli gelirimiz yükseliyor diyemedim. Anlamazdı , o modda değildi çünkü.

Ama söylediğim şeyler de oldu ; ihtiyacımız olanı değil de her istediğimizi aldığımız sürece alım gücümüzün asla yeterli olmayacağından bahsettim .toplumdan buhar gibi  uçup giden kanaatten söz ettim. Her müsrifliğin ardından içimizde büyüyen açlıktan bahsettim. Nefsin her istediğini yaptığımız için açılan boşluktan.

Ötelerle aramızda büyüyen uçurumdan bahsetmeye gerek bile duymadım.