bugünlerde biz;

tatilde bir yere gitmeye heveslenip yine, geç kalmış bir aileyiz.   çünkü her tatili fırsat bilip bir yerlere tüyen aziz milletim,  - uçmuş sömestre fiyatlarına rağmen- her yeri kapatmış,  her odayı doldurmuş. o kadar ki,    taş atımlık mesafedeki büyükada bile dolmuş.     o yüzden siz siz olun,   para yok, falan filan teraneleriyle başınızı ağlatan, yan komşunuza bile kanmayın anacım.    hele böyle tatillerde, esrarengiz biçimde ortadan yok oluyorsa.

Bursaya gidelim dedik önce;  hem yakın,  hem de erkekimin eklem ağrılarına çözüm olur diye.   hem bursayı da pek severim,meşhur köftecisine gideriz diye de hevesliydim.gidelim gitmeyelim kararını verene dek yer kalmamış.

aradığımız sakinlik olunca ,  afyona bile razı olur gibiydik  ,orası da dolmasaydı.
hey Yarebbim !    hesabımıza yine beylikdüzü palas düştü desene.     lakin nasıl da gezesim var .ne yapsak acep ?    günlük turlarla mı telafi etsek, bu gezinti aşkını ?

yoksa uslu uslu oturup kitap mı okusam,rutin annelik vazifelerimin yanında ?