sessiz teyyare

alabildiğine     tembel cumartesiden,    herkese merhaba.
dünyanın bütün işi bekliyor,    camlar feryatta,    sil beni- sil beni diye.     yarın yağmur yağacak diye,   ikna ediyorum kendimi    zar zor.

içimdeki ana,    akşam yemeği yok diye hatırlatıyor.     akşama çok var,     zaten fasulyeyi de ısladım,  düdüklüyle yarım saatte hazır olur diye söyleniyorum.       uysalca çekiyor kendini geriye.

evi süpürme günüydü,   hani bugün ?  diyor , arada bir kendini gösteren,  içimdeki  temizlik cadısı .   bugün tembellik edeyim,   yarın yaparım diye ikna etmeye  çalışıyorum, ama nafile ;    bilirim rahat bırakmaz o.
peki ,   ne yapıyorum ?     cevap basit ; tembellik.           öğlene doğru uyanmak ve olabildiğince sağlıksız kahvaltıdan sonra,   az biraz sörf ve sevgili kitabıma geri dönüş;

bu yazarın daha önce de umutsuz aşkın gözyaşları  adlı kitabını  okumuştum.  isminin çağrıştırdıklarından farklı olarak aşk,   gerçeklerle harmanlanarak veriliyordu.         yazar bu kitabında da aynı yolu izliyor,  mümkün  aşkı veriyor okuyucusuna.      essie gibi ayaklarım yere bassın istiyorum,   aşıkken bile. melvin dayı gibi dayım olsun sahip çıksın,     esas oğlan    esas kızı üzmesin istiyorum .    her iki kitabında da ,  sonuna  bakma isteğimi zor zaptettim .  konusu da burada

eğer kitabımı bitirebilirsem,    akşamüzeri goncamı yürüyüşe davet etmek istiyorum ,  göbeğiyle beraber.

size güllerimden bahsetmişmiydim  ?  en umulmadık anda geliveren .