hani diyoruz ya, unutkanız diye . neden olmasın ki ? aklımızda varsa hep, şunu yapayım bunu bulayım. yahut nasıl alayım tilkileri dolanıyorsa kafada , ocağın altını kısmayı da unuturuz , anahtarı da kapıda
hep en başı sağlık deriz, ama kaybedince dank ! eder kafamıza. şükür mü ? o da ne ? aklıma gelirse ederim bir ara. hatta yaşlılıkta işim ne ? bol bol ibadet .
torun torba bakmazsam tabii ( bak o bile şarta bağlı )
endişe içinde kıvranır dururuz, oğlumun sınavı, kızımın toefl 'ı , işler nasıl olacak derdi.
hoppala ! anamız mı düşünürdü sınavımızı ? dua ederdi ısmarlayınca ama , seccadeden kalkana kadar onun işi mi sanki ?
kendi endişe bulutlarımız yetmez ; sorunlarımızı ,sıkıntılarımızı çocuklarımızın yanında da dile getirir ,sonra da düşünürüz kara kara , bu gençler niye karamsar ve tembel diye ? baştan kırarız kanatlarını ; hayat yükünden bahsederiz . atadan yadigar, öğrenilmiş çaresizliği de hesaba katmalı. gavuristan'a kaçmak isteyene de şaşmamalı. orada tuvalet temizlemek bile efdal , o başka tabii.
annem babam yanımızda her şeyi konuşmazlardı , ama duyduğum bir kaç sıkıntılı cümle endişeye gark olmama yeterdi zaten .
bir de uzun uzun kredilere gireriz ; çocuklarımıza borç miras bırakacağımızı bile bile.
yaşlılıkta çalışamayacağımızı , Mevlam göstermesin belki de hastalıklarla boğuşacağımızı bilerekten.
halbuki tek emelimiz insanca yaşamak olsa; bize buyurulduğu gibi Yaradandan, yürüsek dosdoğru yolumuzda, şeytana uymadan ; verilecektir gönlümüzdekiler bize.
belki de, arada alacağız şefkat tokatları, sevinerek
.
13 yorum:
neval öncelikle sorum nerden buluyorsun şu görselleri? hepsi birbirinden orjinal.
ee hayal kurmasak nice olur ki halimiz nevalim. insan umut ederek yaşamalı ki yaptığı şey zevk versin. ama öyle tembeliz ki. ne şükür ne uğraş vermek isteriz. armut piş ağzıma düş. olduuuu şekerim.
yaaaa fani dünyanın koşuşturması, gözalıcı kargaşası bitmiyor ki bü türlü.. ben sık sık kendimi inzivaya çekip sorguluyorum, bazen öyle korkuyorum ki dualar eşliğinde kaçarcasına çıkıyorum içimdeki hesaplaşmadan.. sonra yine zaman geçiyor ve karşıkoyulmaz hayallere dalıyorummm. sonumuz hayrolsun! Güzel bir paylaşım..
KÜÇÜK MUCİZEM; google görsellerden genellikle ya da borboleta azul diye bir resim sitesi var,bazen de ordan
ama kardeş hep hayal nereye kadar ulaştığımız yerde rahat durmuyoruz hep bir ileride gözümüz .kızdığım o zaten.
DİLEKÇE; kendini arada sorgulaman ne güzel.darısı başıma.farketmek de bir nimet.duana amin kardeşim.
cnm ne güzel,ne doğru yazmıssın..aklına,kalemine sağlık:)
Bende Kucuk mucizenin sorusunu soracaktim baktim o sormus :) Senin yazilari ne zaman okusam ne kadar dogru diyorum. Gercekten cok dogru, yasamayi mi bilmiyoruz acaba.
arada hatırlatılmalı bizlere tabi bunlar. bi koşturmacadır gidiyoruz, hayat ta gidiyor işte..
Bugun bir ortamda dinledim sabir ve sukur'u keske her an aklimizda olsa :)
şimdiki nesil gerçekten biraz tembel gibi ama günümüzde bir şeyler elde etmek en azından iş bulmak bile annelerimizin zamanına göre çok zor. nerde kredisiz ev almak v.s günümüzde imkansız eğer aileden bir şeyler gelmiyorsa.
Öyle güzel yazmışsın ki söz söylemeye, ekleme yapmaya ne hacet..insan doyumsuz hep gözü yüksekte hep daha fazlasında..ama elimizdekine şükredip oturmak yok aksine kaybedince değerini anlayıp; o zamanında beğenmediğimizi arar oluyoruz..
CANIMÇEKTİPİŞİRDİM;GÜZEL SÖZLERİN İÇİN TEŞEKKÜRLER CANIM.
SENİN GÜZEL TARİFLERİNİN YANINDA NE Kİ ?
TAZE ANNE; kendime sorduğum soru da o zaten.yaşamayı bilmiyoruz galiba.çevremizde ne görüyorsak yani ne modaysa öyle yaşıyoruz.
GÜLCAN; ne güzel aslında uyarmak birbirimizi,tavır yapmadan hatalarımızı kabullenebilmek ne zor iş aslında.
NEW YORK'tan;Aslında o ortamlar olmasa ne olur halimiz ? kayar gideriz.
CEMRE; Mevla şükredilmeyen nimeti geri alırmış,işte bizim hikayemiz.
Koca bir Ahhhh! çekmek geldi içimden!
DELİ ANNE; hadi beraber çekek.
seninin bir yanın bana çok yakın niyee:))
Yorum Gönder