kaynanam biliyor bu işi

tevekkeli ondan demiş;     gezmenin adı yorgunluk.      yaşadık bu lafı, ramazan öncesi son gezmemizde.
sabah işe gidercesine,    kahvaltıdan sonra dağıldık her bir tarafa.      en akıllımız     ergenimiz ,  evde kaldı,   ayaklarımın ağrısından duramazken,     nasıl da imreniyorum ona.        laf aramızda ;    ağrının sebebi giymeye bayıldığım dolgu topuk ayakkabılarım.          sürünsem de gezerken ,    süsümden taviz vermem asla.    çarşıda akşam saatlerinde ,    yamula yamula seğirten,     hem de kendine söylenen,     biri görürseniz şaşırmayın,    o benimdir kesin;



 

hangi çarşı olursa olsun,      muhakkak bir yerlerde bişey duyup,      gitmişimdir ,sonrasında pişmanlık abidesi olsam da .        ilk foto,ilk göz ağrımız carrousel avm ,ikincisi zavallı ayacıklarım.

eşimi yıllardır çektiği reflü derdinden dolayı ,      çeke çeke doktora götürdüm,      koca adam,    bazen bebek gibi oluyor ya.        derdi aslında,    endoskopi sıkıntısı,      korktuğuna     da uğradı sevgilim.      iki gün sonra  randevumuz var hastanede.
nişantaşından sonra,     bakırköye gittik,     kızıma doğum günü armağanı akik taşından set;

alışverişe yemek molası;

tutturdum mado dondurması diye;

iyi de oldu,   ufkumuz açıldı.     arka masadaki gençlerden tatil tüyoları aldık.      onların yalancısıyım;    tatile grupla çıkılır,sabah ezanına kadar içilip,    sonra da yatıp zıbarılır,     limanda sandalların aralarında da ,keyif ! çatılırmış.
eğer böyleyse rutin      ,biz tatil yapmıyoruz ,     dinlenip geliyoruz  demektir.

Mevlam acısın da,      vur patlasın çal oynasın -akıllı gençlerimize,  fikir  versin.   akıldan vazgeçtim de.