z. teyze iftarı

bugün niyetim,    sadece kendime yazlık pardesü bakmaktı .      sabah işlerimi bitirince     ve bu aralar favori pastamı pişirip,    dolaba koyunca düştüm,    armine yoluna.            z. teyzeye uğradım önce,     malum kızı burda      ve yarın olıvıuma gitme planları yapıyoruz,   kader ne der bilmem .    
akşam,  erkekimin ve kızımın   arkadaşlarıyla,    iftar programı olduğunu öğrenince,bizi lahmacun partisine davet ettiler,   ayran benden.

eşim iftar için, itinayla kesilmiş hayvanın etini almaya gidinc,   e takıldım peşine .     et ve süt ürünleri için istanbula gittiğimizde,   uğramaya çalışıyoruz .       dönüşte armineye uğrasam da ,    aradığımı bulamadım,bu şubeye    fazla çeşit gelmiyor demekki.   bayramlık etekler gelmişti    ,beğendim .   lakin bir eteğe 170 tl fazla geldi doğrusu :(

akşam üzeri ,   ayranımla beraber,    somurtuk oğlumu da aldım,  gittik iftara.       kızamıyorum,     çünkü o yaştayken,      hiç bir yere gitmek istemez,      dünyaya ve aileme küs,      tepemde karamsarlık bulutuyla gezerdim.         sanki, şimdi bile öyleyim.      ama yok,       iş hayatının stresi böyle büktü belimi.    eve oturtun beni,       ne şen şakrak hatun olurum;       günlere gider,     lüzumlu lüzumsuz bakmaz,   ,  ismek kurslarına yazılır,       muhtarlığa kesin adaylığımı koyardım.

kısa kes teyyare.     işte bayanların sofrası; (böyle söylemeyi seviyorum)

kemal abinin tostları,  in di masamızda.    öyle özene bezene hazırlamışki,     kapış kapış gitti. inanabiliyormusunuz,    içli köfteye bakan bile olmadı.       bu sofrada ,    belki tabaklar takım değil, çatal bıçaklar pazar malı idi  amma ,     yemeğimizin yanında öyle bir samimiyet vardı ki ,    daha da tatlı yaptı tüm yenen nimetleri.    zaten evin kızı gibi görürler, sağolsunlar. şimdilerde,    bucak bucak kaçtığım, kendi ailemde görmediğim samimiyeti ,  görüyorum orada.    Mevlam bir yerden alıyor,    ama diğer yandan veriyor,      şükürler olsun.

oturuş şeklimizden belki de ,   doyduk ama şişmedik.       lakin yemekten sonra içtiğim sular, mahfetti beni ve namazdan sonra yürüyüş,   mecburi oldu.       ayaklarımız tükenene  dek yürüyüp ,     ağzımız yorulana dek konuştuk.
eve geldiğimde,      bulduğum iki müttefik  :)     ve kocaman bir asık surattı :(
bu kadar gezme arası ,     neler yapmışım bak sen ;

tarif  sevgi'den