sükun-u ruh

bu,   kanaat hakkında yazdığım,   kaçıncı yazı bilmiyorum.     ama sonuncu olmadığına eminim.    çünkü kendinden       ve yaşamından memnun olmayanların,    hepimizin ,   belki de farkında olmadığımız ilacıdır kanaat.    küçük dozlarda alındığında bile işe yarayan.
halinden memnun değilsen,   aç pcyi bak açlıktan ölenlere;    cin çarpmışa dönersin o an.    kanaati nasıl da hissettin değil mi ?

kimimiz,   işinden memnun değildir ama,   devam etmek değiştirmekten kolay geldiği için ,senelerce gider gelir,   yüzünde bıkkınlık çizgileri oluşsa da vazgeçmez .       evinden memnun olmayan için de durum aynı. babam rahmetli ,   senelerce bu ev beni hasta ediyor dedi durdu,      ama değiştirmek için    hiç bir şey yapmadı,  ta ki son yılına kadar .     daha önce deneseydi,    belki de o melun hastalığa yakalanmayacaktı. düşüncenin gücü mü acaba ?

geçenlerde bir arkadaş,     biraz şikayet etmişti halinden.     aynı şeyi yaşasam da bazı bazı,   aklıma geçmişte yaşadığım benzer olaylar geldi;
uzun müddet ,    ev alma hayali kurdum.      kirada çoluk çocuk gezenler bilir;    evlendiğiniz eşyaları kullanırsınız,    onlar da taşınmalarda heba olur giderler.       ama yenisini alamazsınız,eviniz yoktur çünkü.
araba ona keza.      her alacağınız şey için,    önünüze engel olarak çıkar evsizlik.

peki aldığınızda rahatlarmısınız ?     koca bir hayır.       bu sefer aileden torpilli değilseniz,   yeni eve- yeni eşya düsturu , sizi uzun uzun borçlara sokar.      bir de tadilat girerse işe,   tam  şenlik.     bir kaç sene,  tatili unutun .her yaz okullar açılsın diye, dörtgözle beklersiniz.     tabii bu çalışmayan bayanlar için geçerli   .bu borç altında sıkıysa çalışma .
nihayet ev aldığımızda ,tamamen Allahın lütfuyla oldu.    tek maaş imkansızdı çünkü.     dağa taşa borçlandık ama, nasıl ödediğimizi Mevlam bilir ancak..       ekmek alacak paramın olmadığı günler oldu,    annem dahil  kimseye belirtmedim.

çocuklar büyüyüp  , çalışmaya başladığımda derin bir nefes aldık ,   bazı gecikmiş istekleri teskin ettik hızlıca. şükürler olsunki,iyi yaşıyoruz ama altımızdaki araba hariç,    bir yatırımımız olmadı.özel okullarda öğrenci okutanlar bilir ,ne demek istediğimi.

bunları anlatıyorum     çünkü;      herkesin bildiği ya da bilmediği gibi ,      Allah ilmi her isteyene ,    malı ise istediğine verir ki,     ummadığınız anda karşınızda bulursunuz.
o halde;    ahh şuyum da olsa ,   buyum da gelse diye bu çırpınışlarımız niye ?      istemek doğamızda var kabul,      iste derinden derinden ,     her gün kalbine nazar eden,   zaten bilecektir onu.
ama bunu ,hayatımızın     odak noktası yapmak,   sadece nefsimizin marifeti.

ha bir de ,   niye yok diye küsmeler yaparız salakçasına,     kime küsüyorsak artık ?