ayol önceden, fasulyeyi iyi kötü biz pişirmiyor muyduk ? şimdiyse yemek için, taaa nerelere gitmek de nerden çıktı ?
çocukluğumda , bizim eve hazır yemek anca büyük temizliklerin olduğu akşam, annem yorgun olduğu zaman girerdi, senede üç defa felan. okul zamanı, kantinden bişey alıp, yediğimi hatırlamıyorum. çikolataya bayılırım, ama almak aklıma gelmezdi, alışmadığımdan. bizim evde her zaman, yemek olurdu, annem kahvaltı eder etmez, hemen akşam yemeğine başlardı. öğlen geldiğimde, bazen mırın kırın eder, sandviç yemeye uğraşırdım, nadiren izin verirdi.
şimdiyse, bakıyorum anneler rahat, kavanoz püreleri .... anneler uykuda, çocuklar kahvaltısız okulda. okuldan gelince, farklı mı sanki ? anneyi ara da, bul evde.
dün iş çıkışı ,z. teyzeyle, arkadaşa taziye ziyaretine gidip, döndüğümüzde saat altıydı. öğlen okulda yemek yememiş oğlum , aç bekliyordu evde. birşey yemediği için ona , evde olmadığım için, kendime daha fazla kızdım. iş saatlerimi kısıtlamamın sebebi O'ysa , o evdeyken nasıl dışarda olduğumdan. kendimden biliyorum; lise sonda koca kızken, öğlen eve geldiğimde, aneyi bulamazsam garip olurdum. evde olması bile yetiyordu.
geçenlerde , incirli caddesinden geçerken , açılmış pastane kafe sayısı sersemletti . çoğu da dolu.bu insanların hiç mi işi yok ? oturmuş herkes, biyerlerde çene çalıyor. kimse kimseyi beleş de oturtmuyor , bir kahvaltı tabağı 10 tl den başlıyor ki, evde bedava. sonra gelsin, çarşaf çarşaf, kredi kartı faturaları,biz de şaşalım.
hanımlar, ne oldu okul arkadaşlarımızı ,ya da dostlarımızı evde ağırlamaya ? hani türk insanı misafirperverdi ? turistlere seve seve gösterdiğimiz konukseverliği, eşimize dostumuza neden gösteremiyoruz ? evimizi temizleyip, süs püsleyip kapatıp atıyoruz kendimizi dışarıya.
pardon, altın günlerimiz vardı değil mi ? hani şu misafirlerimizi, para ya da altın karşılığı ağırladığımız.
onu unutmuşum..
17 yorum:
çalıştığım için ve saatlerim çok ağır olduğu için 2 yıldır doğru düzgün misafir ağırlıyamııyorum ve çok özledim doğumla beraber evde kalacağım günleri iple çekiyorum
ben zamanımdaki kolaların tadını bulamıyorum belki şuan biri bitmeden diğeri aldığımız içindir nede olsa ben çocukken piknik yada özel günlerde eve alınırdı oda sınırlı sayıda hakkıma bir bardak düşecek şekilde :)
ah valla ne zaman böyle oldu insanlar şaşıyorum, benim de hayallerimde kendi çocukluğumdaki gibi ev yemekleri ile büyütmek var çocuklarımı
canim yine harika anlatmissin senin bu yazilarin beni uzaklara götürüyor taaa cocukluk yillarima hüzünleniyorum... Ama birsey söyleyeyim okuldan gelince evde yemek olmamasi cok kötü bir sey :)
BU POSTTAKİ KONUYA MAALESEF BEN DE DAHİL OLANLARDANIM :(
ah ahh... Sana anne diyebilir miyimmm? :))
Düzeniniz güzelmiş.. Ben nadir hatırlarım annemin kahvaltı hazırladığını, eve geldiğimde yemek hazırladığını falan.. Biz daha çok kendi işini kendin gör mantığıyla büyüdük sanırım.. Fastfoodcularla aramız da iyi oldu haliyle.. Biraz kilo sorunu var.Sebebi demek ki annem :D
evet eve geldiğinde anneni bulmak harika
ama yinede annem gibi annelere yani kendini çocukları için bezledenlere çok kızyorum.
biraz da kendiniz için yaşayın.
oğlun açlıktan ölmez bir günde ayrıca kocaman çocuk dolabı açıp kendine bir şeyler hazırlamıyorsa buna siz sebep oluyorsunuz. :(
ŞERİFE;doğumdan sonra,umarım bütün heveslerini yaşarsın:)
hakikaten,abur cuburu o zamanlar nadir yediğimizden kıymetliydi sanırsam :)
GECE; bir de türkiyede işsizlik var geçinemiyoruz diyorlar,herkes hazır yiyip içiyor .umarım umduğun gibi büyütürsün minikleri
NESLİNAME; teşekkür ederim:)mutlu oldum
aceleyle bişeyler hazırlarken yemek harici,nasıl içim cız ediyor bilsen
NİLHAN, seni seni...
MAJESTE;çalışan anne galiba .ahh sizin kolestroller fırladı gitti desene
NABRUT; birisi abisine mi kızmış yoksa kıskanıyormu?
zaman dürüstlük zamanı..
abime kızgınım evet ama annemi üzdüğü için :( yoksa aramızda ki yaş farkı 7.onu kıskanacak bir durumda değilim.yada şöyle deyim kıskanırsam bile onu annemlerden kıskanırım ben :)
erkek çocuklarını şımartmak annelerin doğasında var nabrutum. anneme bunun için kızarken (hala) kendim aynısını yapıyorum:(
merhaba neval hanım blogunuzun sayfa tasarımı çok güzel çok begendim elinize saglık :)) belirtmeden geçemedim
ayrıca çok güzel bir konuya deginmişsiniz:)
eve gelip dolabı açıpta yiyecek bişeyler bulmak harika ama yoksa en azından bir yumurta kırıp onu yiyebilmeli bir çocuk. veya sandviç yapmalı :)
ama ben şeyi seviyorum eve girer girmez kek veya kurabiye kokusunu..yanında bir bardak süt..hayat budur :)
malesef artık ev hanımlarıda evde durmuyor,evvelden iş çıkışı münübüsteki çocuklu kadınlara sinir olurdum,oturmuş oturmuş tam iş çıkış saati yollara çıkmış diye...
ay konu neydi yaa,ben yine dağıldım
bu annelerin erkek çocuklarına olan bu düşkünlüğü nedir anlamıyorum, sanki evde herkes erkeklere hizmet etmek için var, çok kızıyorum böyle annelere ://
dışardan yemek yeme olayına karşıyım bende bir tencere yemek yapmak ne kadar vakitlerini alır sanki, çocukları dışardan fast food yemeye alıştırıyorlar sonra bir sürü hastalık başta obezite olmak üzere, hem kesene hem sağlığına zarar.
MAVİİ; teşekkürler ,hoşgeldin sayfama:)
daha güzel temalar senin olsun
ASLI; haklısın,sanırım aşırı korumacı yanımdan kaynaklanıyor ,oğlum başının çaresine bakmayı hala öğrenemedi.
yaşanmış sıcacık ev kokusu da zaten öyle değilmidir ?
OTUZUNDAN SONRA; hayat kolaylaştıkça ev hanımları tembelleşti galiba.o saydığın hanımların arasında ben de vardım bir zamanlar kardeşim. affet beni.
DÜRR-İ YEKTA ; kıskanma :)) ayrıca bir gün kendini sevgili oğlunu şımartırken bulabilirsin,emin ol hiç anlamıyor insan.
obeziteyi bırak,inan içinde neler neler var bir bilsen :(
Ne garip,
çamaşırı bulaşığı bileelde yıkarlardı,hatta ekmek üstü çikolatayı bile evde yapardı annem,yemek hep vardı,kahvaltıdan hemen sonra!
Şimdi oğlanı sabahları okula bırakıpta parktan geçerken tamgelişme çağında oğlanlar görüyorum bir ellerinde gazoz,bir ellerinde poğça!
FOSİ; galiba,annelerimizin zamanı bereketliydi belki de çarşı pazar gezmesine bizim kadar zaman ayırmadıklarından olsa gerek.
şimdiki neslin beslenme alışkanlıklarına hayretle bakıyorum sizin gibi
Yorum Gönder