sessiz teyyare

telaşlı kadın,    % 100 doğada çözünebilen meyve poşetlerini aldığı gibi ,   pazardan çıkmak için seğirtirken yaşlı kadınları gördü.       sapsarı ayvanın başında  durmuş, pazarlık ediyorlardı eziklerini uucuza almak adına.

düşkündüler; belliydi kıyafetlerinden.    hele diğeri,   saftı biraz galiba.      pazarcının savmasıyla  çekilirken kadın, ayva ver teyzelere diyen    kendi sesini duydu ,şaşırdı.     o değilmiydi ,  pazarda yanaşıp, bana meyve al diyen çingeneleri,  duymazdan gelen ?     halbuki bu kadın mağdurdu.    eziği çürüğü yok fiyata almaya gelmişti belli.

ayvaya nasıl da sevindi teyze,     hele başka bişey istermisin deyince,       titreyen parmak mandalinayı gösterdi.      çekinme sınırını aşmıştı; belki de artık,bıkmıştı çürük meyve yemekten.     sonra kadın, yanı başında anlayamadığı duaların arasında,  üzüm duyar gibi oldu,   onu da aldı     ve birkaç şey daha.

teyzecik,dualarla beraber , kadını sıvazlamaya da başladı ,    boyu erse öpecekti besbelli.   kadın netameli aslında,    ellenmeyi pek sevmez,hele açıktan teşekkürden bilakis rahatsız olan cinsten,    kaçma telaşında.

abuk subuk ,    modası rüzgar misali geçen pılı pırtıya, ya da burun kıvıra,  rak  rejim niyetiyle tükettiğimiz nimetlere ihtiyacı olan ne kadar fazla insan var.
bir bilsek ve önemseyebilsek.      kombin üstüne kombin dizeceğimize,    fakirin midesine bir şeyler koyabilsek.        güvendiğimiz esnafa,     ihtiyacı olup alamayan için çok değil,bir iki kilo yiyecek parası bırakabilsek,       bilinmemeyi seçerek ...

zaten ödül kadının bakışlarında ,     söze ne hacet ?

görsel