sessiz teyyare

cuma,      yani en yoğun  ve yorgun günüm.      iş çıkışı gelip,      harıl harıl    ergenime yemek hazırlığına girişirim   aynı zamanda,   sohbete de birşeyler yapıp götürmek gelir içimden.       akşam yemeği hazırlığı derken,      bir de bakmışım saat dört olmuş     ve gene sohbete geç kalmışım.     elimde bişeylerle koştura- yamula yola koyulurum. menzile varıp,    oturduğumdaysa bütün haftanın yorgunluğu da eklenince,     mayışıp kalırım bir köşede. bu hafta da tıpkı öyle oldu.     sohbetin ucuna yetişebildim .     evinde oturup oturup,    saat beşte  geç gelen hanımcıklara da hayretteyim bu arada.

ahh ,    bu da bugünkü nimetler ;

narlı ve narsız yeşil salatalar,    barbunya salatası ,       havuç ve buğday salataları,      su böreği,     galeta unlu börek,     poğaça,     kısır,     kara kek,     zeytinyağlı türlü,     elmalı pasta,       kedi dili pasta  vs vs...
hocamız sağolsun,      gelmediğim haftaların hesabını sordu.  geç geldiğim yetmezmiş gibi,    mahcup da oldum.

bayram programı belli olmaya başladı;     arefe ve birinci günü,      günübirlik bir yerlere gideceğiz,   ikinci ve üçüncü günü,    çoruma gidiyor maalesef.  baban sağolsa,     nerde olsa gidip elini öpmez miydin  ?  henüz hayatteyken annem babam ,    gitmeliyim  deyince goncam,   burnumun direği sızladı     ve hayatımdaki nadir anlardan biri;       verecek cevabım yoktu.   boynumu eğdim bu gerçeğe.

galiba ,   boyun eğik gezmeye devam edicem.     çünkü bu bayram da,      ne eli öpücek abim,   ne de elimi öpecek kardeşim yok .     mal - mülk hırsı asla,     bizim aramıza giremez diyen koca ağızlı teyyareye, bir hayat dersi daha !
ne yapalım ?   bayramda  beklerken diğer yarımı ,    olmazsa olmazımı,     pc'yle uyuştururum kendimi :(

halet-i ruhiyeme nasıl da uydu bu şimdi ;