mutluluğunun onunkiyle paralel olmasıdır. o mutsuzken gülemezsin ki. çare ararsın habire, sorunu çözene yüzünü gülümsetene dek. baskınsa karakterin hedefine kilitlenir, sağa sola bakmadan gidiverirsin.
kalpten kalbe bağdan bahsetmiyorum; onun adı belli zaten,aşk ve sevgi. zikrettiğim bunun yanında getirdiği kendini adamışlık mı desem , aynı şeyi isteme mi ,işte öyle bir şey..
bağlıysan sevdiğine,canını yakanı halletmek istersin; ama dilinle ama elinle. intikam şekillerin sabrına ve burcuna göre değişir. sabırlıysan kökten sorunu halletmeye odaklanırsın ,ha bir de verdiği kararın arkasında durabilen biriysen. canı cananı ağlatanı,ilmek ilmek örerek koza içine hapsedersin, unutup yarenlik etmek bir yana dursun.
bilirsin çünkü; onun düşmanı senin de düşmanındır,sorgu suale iknaya mahal vermeden.
neye ikna?
bir insan attığı her adımda , her icraatta ya da ettiği her münakaşada karşısındakini ikna etmek zorundaysa,o zaman bağlılık yoktur, kendisinden ikna bekleyende. aşk sevgi belki ama bağlılık hayır. bağlılık yoksa da o sevgi inandırıcı değildir,yarımdır. yavaş yavaş ufalanıp giden ekmek gibidir.
hayat bir savaş halini aldı, alıyor. sık sık kendini birilerine ispata zorlanıyorsun.
ama sevgiliye ? nereye kadar ?
7 yorum:
çok doğru, isbat varsa bağlılıkdan söz edilemz...
bir kişiye bu kadar kendini adamak hastalık boyutu gibi geliyor, kendini yok saymamalı insan bir başkası için, sınırları korumak gerektiğine inanıyorum
BALLI LOKMAM; o zaman sevgi değilse ne bu yaşanan çiftlerarası ?
DÜRR-İ YEKTA; boşa bakalım ...kolayca. duyguları en uç noktasına kadar yaşayan biriysen,öyle bir adıyorsunki kendini, severek- bayılarak
Kafam karıştı...
kendini adamaya değecek se kişi bu yaşananlar geçici üzüntüler
Sürekli ama sürekli bir ispat halindeysen bu biraz fazla olmaz mı? Ne kadar çok sevsen de bir süre sonra insan kendisinden bile şüphe duymaz mı??
ŞEHİRLER ARASI AŞK; hatta için de karardı denebilir :(
NABRUT; adamak güzel de kendini ispat yoruyor be nabrutum
İKİZ ANNESİ; şüpheyi kenara bırak,ıstırap resmen :(
Yorum Gönder