26 Haziran 2011 Pazar

pazar bu ; uzar da uzar

*dikkat bu post kaynana meconu ( macerası) içerir.

herhalde bu pazar ,  hayatımın en uzun günlerinden  biridir.         belki de evde insandan adım atacak yer olmadığındandır ?     erken kalktığım için midir ?          yoksa elim sudan,   bedenim       mutfaktan  çıkmadığından  mıdır?       seç beğen al !





ama sabah kahvaltıda,   kazan kaldırdı bu yeniçeri ;   heytt    yeter yahu,      öğlen olmuş artık bi dahaki öğün akşama diye.       hani vardır bi laf ;    zengin iş diye,   fakir aş diye kalkarmış.       bizim  misafir avane, oldum olası hiç doymaz bizim evde.    yediğinde gözüm yok ,      işçilikten muzdaribim ayol.       sofrada hep bir sonraki öğünün hesabı yapılır,     bu da sinir eder haliyle.

bu uzuun  güne  bir avm gezisi,  bir de beylik pazarı turu da sığdırıverdim .     ne kadar bereketlenmiş gün değil mi ?       pazar her zamanki gibi,      kalabalık ve sıcaktan dolayı nefes alınamaz haldeydi.     dönem dönem moda olan,   bir sürü ıvır zıvırın yanısıra,      avizeye varana dek bilumum çeşit vardı her zamanki gibi.
nihayet kırk yaşını aştığım şu zamanda , anlık heveslere set çekip,bilinçli tüketici olmayı  başardığımdandır ki hiç birşey almadan çıktım geldim,olan ayacıklarıma oldu.
asıl alışveriş,    ergenimin diploma töreni içindi ,    mecburen avm ye gidildi;





pazarda,  dikkatimi çeken  gençlerin çoğunluğuydu,     en özençli  tüketici onlar çünkü.      aklıma geldi,  ister istemez yirmili yaşlarım.         üşenmeden çocukların elinden tutup,   pazarları gezdiğim zamanlar..    o zamanlar bakıp da,  alamayanlardan biriydim.       kredi kartı felan nerde ?    maaşla geçinen bir aileydik.   o kadar ukde kaldı ki  içimde,   en basiti tepsi isterdim alamazdım.     annemdeyse bir sürü vardı , ama gurur yapıp isteyemezdim.       şu kumaş kaplı siyah çantalar revaçtaydı ,  o kadar isterdim alamazdım.    annem almış, nasıl özendim.      hiç huyum değildir ama ister gibi yaptım , vermedi .

biriken istekler , insanda açlığa sebep oluyor.     öyle fazla bluz çanta ve tepsi almışım ki sonradan,  ömrüm boyunca kullansam bitmez herhalde.     aneyin demesiyle düze çıktığımızda ,   sonu gelmez alışveriş furyaları başlıyor,   kasırga misali alıyoruz da alıyoruz.
önceden ihtiyaçlar yön verirken alışverişe,   şimdi moda yol gösteriyor  . o zaman da  ortadireğimin kredi kartı  borcu bitmiyor da bitmiyor      
tıpkı  bu pazar günü gibi.

13 yorum:

Unknown dedi ki...

Cok dogru bir tespit. BIriken seyler ilerde fazlasiyla aciga cikiyor. Ben bunu vahapta gordum, hep abilerinin esyalariyla buyudugunden simdi inanilmaz alma tuketme olayi var, hatta giymeme pahasina ama bayagi duzelttim o huyunu

Unknown dedi ki...

tespit çok doğru ve yerinde önce alamdığım herşeyi va fazlasını düze çıkınca aldım.Taki biraz doyuma ulaşınca kendimi frenledim şimdi eskiye oranla daha bilinçli bir tüketiciyim.allah kimseyi kimseye muhtaç bırakmazsın .
sevgiler

Limon çiçekleri dedi ki...

Aynen canım,bende senin durumundaydım.Şimdilerde o kadar doymuş oluyorki insan nelerden mutlu olacağını bilemiyor..

neval dedi ki...

TAZE ANNE; boşa dememişler kadın insanı vezir de eder,rezil de diye

SEZOBİGO;Demek herkesin biraz yaşaması lazım bu doyumu.duana içtenlikle Amin diyorum kardeşim.

muko dedi ki...

yaş ilerledikçe alışveriş tutkumuzda azalıyor mu ne yada dediğin gibi doyuma ulaşınca belkide senin dediğin gibi kim bilir?

neval dedi ki...

LİMON ÇİÇEKLERİ; çocuklarımıza derken biz de tatminsiz olup çıktık mı acaba?
MUKO;sakın unu eleyip eleği duvara asmış olmayalım ?

kpsszede dedi ki...

Okudum,onayladım:)aneyin tabiriyle insan düze çıkınca,aşağılarda olduğu o zamanlardan intikam almak istercesine alıyor da alıyor...zaman geliyor,dolaba baktığında bir kere bile kullanmadığı şeylerin çook uzun süredir orada beklediğini görüyor,ne yapsam bunu derdine düşüyor...bir daha yok almak falan diyor...duruyor mu?kendi adıma cvp verecek olursam hayır,hanüz duramadım.ama inşallah birgün...

neval dedi ki...

KPSSZEDE;eyvah eyvah! gitti paracıklar desene.

Nil dedi ki...

Annen neden vermezdi Neval? benim annem hiç tereddüt etmeden verirdi.

otuzundansonra dedi ki...

iyi yapmışsın arada yapmak lazım .

neval dedi ki...

KÜÇÜK MUCİZEM; annem verici biridir hep kandini en sona atan,ama nedense onu vermedi

OTUZUNDAN SONRA;demi ?

bininci tekil şahıs dedi ki...

ben kiyafet konusunda kendime SINIR koydum, mesela kislik 10 kazaktan fazla dolapta tutmayacagim, eger illaki kendime bi kazak almayi istiyorsam eldekilerden birilerine vericem, ya da bir yildir hic mi giymememisim direk vericem. bi deee "alma istegim"i hediye alarak kullaniyorum. Hem indirimleri falan kacirmiyorum hem de birilerni mutlu ediyorum:)hem de huzur buluyorum! tavsiye edilir:)

neval dedi ki...

BTS;ne güzel düşünmüşsün,hediye vermeyi pek severim zaten