seni özledim babacık

yokluğun, altıncı yılında    hala ilk yıl gibi   belki daha fazla,   üzüyor .       hiç aklımda yokken görüveriyorum umreden getirdiğin seccadeyi ,   babam ! nerdesin ?  diyorum .     zaten tespihin her zaman elimde,  kıyamıyorum paylaşmaya,    goncamla bile

bıraktığın bağ,   yabani otla doldu baba.       kendinden başkasına laf söyletmediğin  hayat arkadaşın,    garip oldu,    çaresiz gibi,   kim ne derse inanan,       kendine hayrı olmayandan  medet uman.

uğraşıyorum sahip çıkmaya , ama yüküm ağır  ,     araya girince kırgınlıklar daha da zor be baba.

mal girince araya ,   kardeşlik lafta kaldı .     el kızı da girince,    hayal oldu.
babaocağını çok gördüler,    istemediler orada kızını , mal hırsıyla parlayan kızıl gözler .
oysa sen demiştin ki ;...     boşver ikimizin arasında kalsın bu da .    umarım bir gafilin elinde    ikisenede ,    çarçur olmaz gözbebeğin,   terin

bazen şımarttığın,     çokça söylendiğin ,sık sık ağlattığın     kızın şimdi anlıyor ve  özlüyor seni baba.