rahatım diye, cenaze evinde buzdolabı karıştıranı. hapur hupur , acınızla dalga geçercesine atıştıranı
yemek bulaşığından, acınızı yaşamaya fırsat bulamazken habire bulaşık çıkaranı
çekirge sürüsü gibi, başınıza çöküp içtenlikten uzak, yalancı tavırlarla üzülmüşü oynayanı
hep beraber sofra hazırlayıp, toplamadan kaçanı. ( ama içim ne rahat ; şahid oldum çünkü aynısının ona yapıldığında yüzünün aldığı renge ) ne kadar kötüyüm
bütün bu olumsuzluklara karşı hoşgörülü olmayı, mazeretler bulmayı, hoşgörü sağnağında yıkayıp, geriye duru, temiz sevilecek bir şeyler çıkarmayı
ne kadar isterdim annem gibi olmayı.
.
15 yorum:
hakikaten bende çok rahatsız olurum öyle şeyden teyzem ki benim birtanemdir mesela.onun evinde bile buzdolabını gidip açmışlığım yoktur.herkes sınırını bilsin ama değil mi;;?
Ne kadar uzucu degil mi insanlar yardim ettigini teselli ettiklerini dusunurken, tam aksinin yasanmasi, azicik empati yapilmasi lazim.
Neval abla, abla diyorum sanirim annemle yasitsiniz kizim universiteye gidiyor dediniz belki onunla ayni yastayiz :) Benim annemde saydigin gibi ne yazikki bende, gittigim heryerde deli gibi yardim ederim. Cocuklu olanlar cocuklarini alir hemen emzirmeye baslarlar ben bulasiklara bir girerim 20 kisinin bulasigini tek basima yikamisdim. 8 bucuk ayliktim. Sonra cihan oldu bu sefer babasina biraktim yine girdim. Ama bu muhteremlerden bazilari ellerini bile surmuyor bana geldiklerinde. Ve ben yine ayni salakliga devam ediyorum.
NABRUT VE BİZ ; annemin evinde bile dolabı açarken çekinirim ama bazısı ne rahat ne rahat .sinir oluyorum.
NEW YORKTAN; bazısı teselli için değil yemeye içmeye geliyormuş ,öğrendim bu vesileyle.
TAZE ANNE, diyebilirsin tabii her zaman itiraf etmem ama 41 yaşındayım,kızım da 19 yaşında.
ahh annemle biz de öyleyiz ,her gittiğimiz evde yardıma kalkarız. demekki başka kızlara anneleri öğretmiyor yardımcı olmayı.yengemin kızları öyleydi ,yer içer kaçar.şimdi gelinleri aynısını yapıyor. ne kadar doluymuşum,içimi döktüm yahu.
bu bi duzen sanirim birileri birilerini her daim kullaniyorlar ben yedim ALLAH artirsin sofrayi kuran kaldirsin!
icerde birileri agit yakiyor diger bi grup mutfakta sigara yemek ve dedikodu molasi veriyor hakikaten su EMPATi meselesini ogrenmemiz gerekiyor
acilen!
FEM; kişisel gelişimciler istedikleri kadar yırtınsın empati diye,bencilliği rafa kaldırmadıkça olmuyor da olmuyor.
annemde 44 yasinda :)) Var oyleleri, ama artik umursamiyorum. yavas yavas insanlari tanidikca, bende o tarz insanlardan uzaklasiyorum.
Harika bir yazı olmuş. Bende Annem gibi davranabilmeyi isterdim olgunlukla... Samimiyetsiz ve sahte olan her şeye bende sinir olurum. Ayrıca hiç kimsede rahat olmamalı bence sadece saygılı olmaları yeter aslında..
TAZE ANNE ;şimdi anladım neden bazılarının ısrarla teyze dediğini :)
şimdi kaçma lüksüne sahibiz ,ama dayının kızı olunca kaçamıyorsun kolay kolay.
ATÖLYE KEDİ;teşekkürler.annelerimiz iyi birer örnek o zaman .ama kendi adıma söyleyeyim ,onun gibi olmak hayal,hele yay burcuyum hiç yeltenmiyorum bile.
en sinir oldugum seydir bir baskasinin evinde ki bu annem in evi bile olsa dolabimin acilmasi yatak odasina girilmesi banyo dolaplarinin karistirilmasi hos annemde gicik olur ama yapan yine yaptigiyla kalir .ellerim parcalanasiy temizlik yapip bulasik yikamisligim bile var bana gelincemi ne oluyor ? yardim edilmesi gereken seyi gormezden gelip hayat kaldigi yerden devam ediyor.
KARAMEL MUTFAK;galiba biraz da görgü meselesi .ama doğru olan bizim yaptığımız eminim.
gerçi yardım etmeyene de gidermiyim ya da bir daha yaparmıyım acaba ?
ya ben bu dolap karıştırma olayına bidefa her şekilde karşıyım.ayıp denen bişey var.illa cenaze filan değil yani. bunu dile getirdim bir gün vay efendim ne varmış sonra ben kabahatli oldum.yok evine gidilmesini istemiyor dediler.işte kültür bu.başka bişey değil
ben anne olduktan sonra maalesef artık yardımcı olamıyorum. çünkü kızım buna asla ama asla müsaade etmiyor. ee eşim de kızımı oyalama özürlü olunca ev sahibine yükmüşüm gibi hissediyorum. Oysa ev işleri arasında mutfak bir yana diğerleri bir yana. sabaha kadar bulaşık yıkasam sesim çıkmaz.
Ben asla annem gibi olamam. hiç ona çekmemişim. kayınvalidem gibi de olamam.
SERPİL;ne kadar samimi de olsa insan kimse kimsenin dolabını açmamalı değilmi ?
KÜÇÜK MUCİZEM; karşınızdaki insan da herhalde anlıyordur halinizden ,oysa lafım keyif ehline hani yiyen içen gezen insanlara.
annelerimize benzyemiyoruz hormonlar mı tembellikmi bilemem.bizim çocuklarımız nasıl olacak acaba ?
Yorum Gönder