hızlıca yürüyüşteki sessizlik, neden ? oysa arşınlarken bir zamanlar yolları, asla bitmeyen muhabbetlere dalmaz mıydık ikimiz? biz varmışcasına sadece, kendi özel dünyamızda ,ara ara dalıp kaybolmazmıydık ta kalbimize okşayan bakışlarda .
oysa bu akşam, o gözlerden bakan , bir yabancı sanki. anlayabilecekken , nerden geldiği belli olmayan inatla , hissetmek istemeyen.
bu akşam, o gözler; perdelerini indirmiş karanlık bir ev gibi , bir türlü içeri buyur etmeyen evsahibi gibi.
bu akşam o gözlerin , içeri girmeyi hiç istemediğim bir ev gibi ..
görsel
