salı salladın beni

ne biçim gün bugün yarebbim,ne bereketsiz geçti
normal normal başladı biz de gayet normal şekilde işe koyulduk.her zamanki gibi bir telaş sorma gitsin.bazen hiç oturmadan eve geldiğim oluyor. bugün de çalışırken eşim hafif sol tarafım ağrıyor deyince vesvese çarkları başladı dönmeye. hemen doktora gidelim diyecektim ama birkaçgün bekleyelim geçmezse diye karar verince endişelerin üzerini örtüverdik

bahar aylarından hiç birşey anlamam neredeyse.bir bakmışım mayıs aa ne güzel mis gibi hava ağaçlar çiçek çiçek olmuş derken bi de bakmışız temmuz gelivermiş.bunda bizim ödemelerimizin, hesapları bu aylarda kapatmamızın etkisi büyük .hiç hesapta olmayan işlere koşturmaktan,oraya buraya ödeme yapmaktan,kafamızı kaldırıp baharı göremiyoruz

 bayılıyorum maaile baharda piknik yapanlara.bu işi seçtiğimizden bu yana hafta sonları da çalıştığımız için ailece gezmeye ,pikniğe gitmek hayal oldu bize.ancak emekli olunca (ömrümüz olursa tabii)gideceğiz artık.o zaman da çocuklar yuvadan uçmuş,biz ediyle büdü kalmış oluruz
az önce annemi aradım ulaşamadım ,kardeşim de ulaşamamış,aldı bir telaş,neyse sonra konuştuk rahatladık
babam hayattayken hiç böyle telaşlanmazdık,bulamayınca derdik,gene babam annemi gezmeye götürmüş
hakikaten baba evin direği imiş,o gidince evin direkleri bir bir çatırdıyor.bişey olmaz dediğin temeller bile hafif meltemlerde bile sarsılıyor.
ne kadar hasretim bir telefona  bilsen...
ne kadar gıbta ediyorum anne baba kardeş aile sofralarına..
bitsin istiyorum bugün

Allah kimseyi anasız babasız bırakmasın,kimseyi de ağlatmasın...