merhaba

sonunda döndüm bloguma kızım pc yi getirdi  ne kadar bağlanmışız teknolojiye  kimbilir kaç kez internet lazım oldu, kaç kez şu resmi de koymalıyım diye düşündüm o yokken napıyormuşuz acaba?  geçen hafta nasıl geçti tabiiki çalışarak,çalışarak,çalışarak...bir de  tabii kuleyi yıkmaya çalıştım perşembe günü                                                        işten erken çıktık ve resmi işler için koşturduk  güngören' den başladık  fatih'i fethettik,bakırköyü' es geçtik  -  trafik çilesinden dolayı- pıncır kızımı yurttan aldık eve geldiğimizde saat dokuzbuçuk felan oldu ve  neval gene koştura koştura en çabuk hazırlanabilen yemeği yaptı ve sofraya koyuverdi; kıymalı yumurta ,ayran eşliğinde sonra da gelsin yardımcı kuvvetler eksikleri tamamlamaya...                                           ortalıksakinleştikten sonra alınanlar yerleşti en çok da buna sevinildi;           tabiiki bunun yeri ayrı

,bugün cuma sabah uzun zamandır ilk kez hep beraber kahvaltı ettik herzamanki rutin aile muhabbetlari yapıldı;kızım tabağındakini lütfen bitir bi deri kemik kalmışsın zaten!yaz gelsin bak seni nasıl beslicem!  oğlum sataşma ablana! (evde tek olmaya alıştı kıskanıyor)bunları bile özlemişiz birkaç ufak krizden sonra kızımla geçtik mutfağa  ve kakaolu un kurabiyesi yaptık

;isteyene işte tarif;

• 1 paket     teremyağ                                                                                                                                        

         4 y. kaşığı pudra şekeri veya tozşeker (biz biraz tatlı seviyoruz)                                                                      aldığı kadar un , 2 kaşık kakao,vanilya tarçın                                                                                          hepsini harmanlayıp kulak memesi yumuşaklığında hamur elde ettik küçük toplar yaptık doğruu 180 dereceli fırına...biz yedik güzeldi deneyene de afiyet olsun                                                                               saat henüz üçbuçuk hala birsürü vakit var ne güzel!