hepimiz kurulmuşuz hayatın tahtına ;
kimimiz arabalarda, kimimiz erkekimizin kolunda salınarak giderken zihnimizdeki endişelerden kurtulmaya çalışıyoruz habire kızım üniversiteyi kazanacakmı ? nereyi, ne zaman, nasıl ? oğlum ne yapacak ? bu yorgunluk nereye kadar ? midem ağrıyor kansermiyim acaba ? zaten sülalede var amaninn... sonsuza uzar bu liste
bazen çarşı pazara atıyoruz kendimizi tarif tarif üstüne yaparken içimizdekini bastırıp, fırındakini kabartmaya çalışıyoruz daima tırtık tırtık bişeyler örüyoruz midemizin düğümüne paralel olurcasına ya da çalışıyoruz; mesleğimizin hakkını vermek için güya kel alaka bir işte. aldığımız= kıyafet + yol parası +kreş kar ettik yaşasın ! yaşlılıkta çocuklar da bizi kreşe gönderirse şaşma !
içindeki kuruntulardan kurtulmaya çalışan, kuru kalabalıklar düşünün ; hep gezen, hep pişiren, hep yiyen, hep ören, hep alan ama hiç vermeyen
mevlam korusun bir de içindeki huzursuzluğu yada can çekişen vicdanı boğmak için tepinen, içen, azıtan eğlenmiş gibi yapan bir toplum olduk
miş gibi yapıyoruz kısaca bu hayatta avunmaya çalışıyoruz halbuki tan yeri ağarırken kuşların şakırtısında ya da güneş batarken, dalgaların şırıltısında bulabilirsin belki huzuru , tefekkürü bilirsen eğer
bir gün dönüp arkamıza baktığımızda bir arpa boyu bile gidemediysek asıl menzile dair
eyvah ! eyvah !
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
5 yorum:
eline sağlık be hocam!
bir de MimLenmiş Hayat - Gariplikler Komedyası nda mim-ledim seni.. dilersen yaz.. ama asıl bir kitap konusunda mimlemek sterim.. sevgiler
DELİ ANNE; en kısa zamanda döker saçarım garipliklerimi inş.
çok beğendim bu satırları
yüreğine sağlık
MAVİANNE ;TEŞEKKÜRLER :)
neval güzel dedin. kar etmekten, kreşten, arpa boyundan. ellerine sağlık. kızımın beni kreşe bırakacağı aklımın ucuna bile gelmezdi. Acaba???
Yorum Gönder