10 Mayıs 2011 Salı

tijen .nokta. son.

başlık,   hani şurda içim yanarak  hastalığını anlattığım,    lise arkadaşım tijenin sona eren hayatına ait.     hani şu 18 yıl sonra  bulduğumuz, kankamız.
saadet bugün aradı akşamüstü nefes nefese.     hemen dalga geçtim ,    spordayken mi aradın hımbıl diye ? gülmedi,     her zamanki soğukkanlı sesiyle hatır felan sordu,    sonra elif aradı dedi   ve   gerisini söyleyemedi her zamanki köşeli jetonum devreye girdi,   anlayamadım.       sonra da anlamak istemedim.     ama sonuç değişmedi,    tijen iki gün önce gitmişti Mevlasının huzuruna.




iki sene ulaşmaya çalıştık sana .   bilemezdik ki ,   senin özel dertlerinle boğuştuğunu, hastalıkla cebelleştiğini. kavrayamadık,     sakin sakin,  kahvaltı sofrasında verdiğin haberin dehşetini.     öyle güleryüzlüydün ki. eskisi gibi.

planlar yapmıştık heyecanla ,    düzenli gelecektin toplantılarımıza.     hatta ısrar etmiştin,     bana gelin diye.   yormak istemedik,   kıyamadık sana   yorulursun diye.       keşke gelseydik ,   o kadar istemiştin ki.  biz sana kıyamadık
nerden bilelim   iki ay önce bize veda etmeye geldiğini ?   tedavin devam ediyordu,    ağrın sızın oktu.
sohbetin aynıydı , lisedeki çılgın kız.        ne seviniyordum,   en iyi anlayandın beni.    hiç o yıllar geçmemiş gibi gülüştük hepimiz.
hepimizin çocuklarının resmine bakıp,  şaşırdın kaldın.    hele kızımı görünce iyice şaşırdın,inanamıyorum diye . sen bir başınaydın,    bir savrulmuşun elinde heba olmuştu ki yılların.      hepsini okuduk gözlerinde.

iyi insandın sen .     ne kadar inançlıydın ,süslü püslü halinle ve ne kadar çökmüştün o hastalıkla .   öyleki sanki bizden çok büyük ,ablamız gibi olmuştun yanımızda .     olsun ,   biz seni 20 sene önceki halinle hatırlayacağız. inatçı kıvırcık saçları için,   haftada iki gün kuaföre gitmekten imtina etmeyen,      kazaklarını parfüme yatıran çırpı bacaklarına stretch giyen.

ne kadar konuşsak da gittin sen be tijen,  senin kıyametin koptu bile.         sana yapılacak en büyük iyilik arkandan dua göndermek,  arkadaşım .
 bir gün ,  yazarken  ağlamamayı başardığım gün ,  babamın hastalığını  anlatacağım size.

10 yorum:

nabrut fıdıllıoğlu dedi ki...

Allah rahmet eylesin.
arkadaşlarını kaybetmeye başlamak üzücü.heleki genç yaşta.
annemden biliyorum da:(

Adsız dedi ki...

mekanı cennet olsun. ölümler çok etkiliyor beni .çok üzülüyorum. allah rahmet eylesin.

Unknown dedi ki...

Neden acıklı romanlar sevmediğini şimdi anladım canım.Hoşçakal.Hayat kalanlara mutlu günler bahşetsin inşallah.Sana da sabır.

bir güzel çift dedi ki...

Rabbim mekanını cennet eylesin,kalanlarına sabır versin...

neval dedi ki...

NABRUTUM,GÜLCAN,NEŞE VE AYŞENUR ;
sağolun acımı paylaştığınız için.Mevlam hepimize sağlık sıhhat versin,gidenlere de kabir rahatlığı.

benim dünyam dedi ki...

Allahü teala gani gani rahmet eylesin, mekanı cennet olsun,geride kalanlara hayırlı uzun ömürler versin, başınız sağolsun...

İKİ MELEK dedi ki...

canım kardeşim başın sağ olsun..arkadaş kaybetmeyi daha bilmiyoruz ama zor ..RAbbim cennetinde onun evine gidebilmeyi size nasip etsin orada gidersiniz inş.kabri geniş olsun..

Unknown dedi ki...

Canııım Allah rahmetini bol eylesin merhametle muamele etsin varsa taksiratını affetsin mekanı cennet olsun arkadaşının
İnşaallah çektiği acılar dünya da kalır ebedi dünyası cennet bahcelerinde rahat ve güzellikle geçer
Sırası gelen gidecek kaçınılmaz bu ama Rabbim hazırlıklı olmayı nasip etsin cümlemize
AMİN

neval dedi ki...

şirin ve papatyam sağolasınız arkadaşlar...

Adsız dedi ki...

Mekanı cennet olsun.