tık... tık ... tık...

savulun  !         kadınlar  geliyor           yüksek topuklarıyla   tıkırdatarak  kaldırımları       bütün özgüvenleriyle  başları dik

önceden hayır cevabını alınca      susar otururdu                 şimdi istediği  cevabı alana kadar        her yolu denemiyor mu ?           gezme kavramı         ailesininkiyle sınırlıyken         şimdi  istediği yere götürene kadar  topuklarını sıkıca gömüyor kaldırımlara

evlendiğimizde aldığımız mobilyayı  çürüyüp dökülene kadar kullanırdık  koltukların dili olsa da konuşsa  şimdi moda değişince bizim koltuklar  tüller toptan değişiyor  hani  birbirine uysun diye 
istediğimiz alınmayınca      boynumuzu büküp otururken        şimdi omuz silkip   kredi kartımıza davranıyoruz  bir yazlık       bir kışlıkla idare ediverirken  renk renk terlikleri        pabuçları  diziveriyoruz  dolaba
   

ahhh !!      çantaları  saymıyorum bile         renk  renk         yer kalmazsa  yeni dolap alıveririz    nolmuş  ki ?  nereye kadar ?     kabre kadar   sonrası ;   sorgu sual
ramazanda       davet verme aralarında  oruç tutmaya çalışırdık            şimdiyse misafirlerimizle   şurdaki   ya da burdaki   kebapçının yolunu tutuveriyoruz               ne     kolaylık

çocuklarımızın elinden çekeleye çekeleye  gezerdik      otobüslerle  minibüslerle   (  asla vazgeçmezdik )   şimdiyse   iyi kötü  çoğumuzun bir düldülü var

gücümüzü keşfettik artık    vazgeçmeye de hiiiç niyetimiz yok         kusura bakmayın  erkek milleti    !








                                                                                                                       fotolar netten alıntı