varmısın ?

bugünlerde  bloglarda da yaprak dökümü yaşanıyor maalesef     acaba bir müddet sonra bıkkınlık mı geliyor ?
ya da yazılacak kelime mi bulunamıyor ?    ya da    hep aynı kişilerle yapılan diyaloglar   sıkıyor mu?    bazen de mutluluğa aç    blog sapıkları bezdiriyor    zannedersem

bloguma önem veriyorum     ehh     bu çenesi düşüklükle yazacak    konu sıkıntısı çekmiyorum      daima yeni blogları takip etmeye çalışırım      girdiğim bloglardaki takip listesi de ilgimi çeker        tıkladığım zamanda okuduğum postlara   çoğunlukla yorum bırakırım           her insanın farklı düşünce tarzı var tabii    onlara da ılımla yorum yapmaya çalışırım       buna rağmen ısrarla kavga zeminine çekmeye çalışanlar olabiliyor      bazen kafam öyle kızıyor ki sıkı bir kavga edesim  geliyor ;     dünyayla             işte o zaman varya ;   ilk arıza çıkaran yiyor paparayı

hafta sonu     pazar sabahı     kendime izin verdim        yine uyku böcüğü oldum        öğlene doğru işe gittim  akşam  üzeri iş çıkışı,   meşhur beylik pazarına uğramasam olmazdı      uğradım bu yüzden
bazıları pek övse de,  pek bir şey bulamıyorum orada nedense.     koskoca iki saat     ağır ağır dolanmama rağmen aldıklarım ;   böceğime  iki tişört , bir kilo kestane ( mevsimi açtık artık )    bir çift terlik ;

 

 gördüğüm kadarıyla      insanlar artık ihtiyaç fazlası alıyorlar      herkesin herşeyi var     bu yüzden moda her zaman değişiyor        yeni bir şeyler satmak için           diğer farkettiğim şeyse ;    hiçbir şeye ihtiyacım olmadığıydı .           masa örtüm varken    ne diye sırf hoşıma gitti diye simlisini alayım ki ?  

   

hem de değerinin   iki katına         seneye  asıl fiyatına düşeceğini bile bile       tamam ;    belki modayı zamanında takip edemiyorum     ama     beğendiğimi alırken    ödediğim miktar içime oturmuyor        kürdanlarım da    nazar boncuklu olmayıversin       nolmuş ?     çalışan kadınların bir özelliği de bu       çok gerekli olmayanı almıyorlar,       kazanmanın zorluğunu yaşadıklarından belki de.          yıllarca goncamın  kazandığını harcarken de    böyle seçici olabilseydim        doymak gerekiyor belki de        o zaman içimizdeki alışveriş canavarını durdurabiliyoruz 

herşeye ulaşmanın      bu kadar kolay olduğu çağımızda    asıl zor olan karşılıksız paylaşımlar          o da bana yazsın diye beklemeden   yazılan yorumlar,     incelikle hazırlanmış izleme listesi ,      zevkle takip ettiğiniz    uzun zaman yazmayınca      aileden biri gibi merak ettiğiniz bloglar        bunlar bloggerların  vazgeçilmezleri  burada ;   zengin,   fakir,   genç,    yaşlı  her çizgideki insan buluşup     hani şu meşhur ortak paydada    birleşip bir şeyler paylaşıyor            mesela    ;  kızım gittiğinde     çevremden bir sürü kişi lütfedip,    iki çift lafla teselli etmedi          blog arkadaşlarımsa     anında yetiştiler,     o acının içimde düğümlenip çıkamadığı anlarda.  tanımadığım kişiler bile      dua ettiler  kızım için          aynı kanı taşıdıklarım      ölü toprağı atılmış gibi sesssiz kalırken 

bunları     terazinin bir kefesine koyup,     diğerine     bilumum fesatları , yanlış anlaşılmaları,    görmezden gelinmeleri , apır sapır yazanları koyduğumda       hangi kefenin ağır bastığı malum  ya sizde ?
ya da şöyle sorayım   blogdaş ; 

               varmısın ?





                                                                                                    fotolar netten alıntıdır