etiket teyyare

az önce pepelaya yorum yazarken farkettim ;    insanları anlama çabamı.      etiketleyip öyle bir yerlere yerleştireyim istiyorum zihnimde
sevmiyorum öyle muallakta kalmalarını.    anlamalıyımki ;  nasıl davranacağımı bileyim.    şöyle yani ;

bazı insanlar özen ister epey ;    hep sensin demeli onlara .       kendi kıymetlerinin epey farkındadırlar    ve başkasının da,   farketmesini isterler sık sık         ağızlarından   kendilerini eleştiren cümleler duyulmaz pek. kendilerine itiraf edebildikleri de   meçhuldür.        kaçarım böylelerinden çoğunlukla ;  harikasın,  nefissin, bir tanesin    gibi abartı sözcüklerinden kaçtığım gibi.      zordur çünkü pof pof makinası olmak .

bazısı da tevazuyu abartır da abartır .      ya başkasını püflemekten,   kendine bakacak takati, tanıyacak nefesi  kalmadığından      ya da bilmem nerde,    yörüngesine girmiş olduğu aşağılık kompleksinden.       ilaçları koşulsuz sevgidir,  hayat arkadaşından gelen .          kendi değerlerini öğrendikleri gün ,      sevilmek için başkasına sensin     demeye ihtiyaçları kalmadığını görürler.         böyleleri de sıkıcıdır bir zaman sonra .   çünkü  döktüğü dillerin bir yerden sonra,    gerçeği yansıtmadığını itiraf edersiniz kendinize.        sonra başlar kaçış  ;   yağ yüklü bulutlardan.

bir de yörüngeleri daima dolu olan müstesnalar vardır ,     ağızlarından bal damlar  ,    seni en kötü günde   iyi hissettiren, sana muhtac olduğun rahmetten bir nebze sunan        ve iliğinde kemiğinde hissettiğin samimiyetle sarıp yaralarını sarmalayan

ahh       bir de ağzından çıkanlar,    seni yaklaştırıyorsa mevlaya  ;   işte onu dost edinmelisin,     kıvranan  kıskanan  nefsine inat     ve     onu da Onun için sevmelisinki ;      silkinip dünya rüyasından       minicik bir adım atabilesin ötelere doğru .