sessiz teyyare

duygusal biri olmaktan hiç de şikayetçi değildim,   ta ki bu seneye kadar .    bir yaştan sonra sinirler,   etkiyi tepki olarak       vücuda yansıtıyor sanırsam .     bu yüzden üzüntü ve sıkıntı sonrasında ,      kalp çarpıntıları,tansiyon vs sıkıntılar boy gösteriyor.
hayat kime ne vermiş ?    ufak tefek fırsatlarla beraber,  bol bol sorumluluğun  getirdiği endişe ve  üzüntüden başka

öğrenmek lazım , karşıdan  dümdüz gelen ok karşısında    yana çekilmeyi.
ya da düştüğünde ,   şımarık çocuklar gibi yerde oturup ağlarken,       birinin kaldırmasını beklemek yerine ağlamamak için   dişini sıkıp,       üzerini silkelemeyi .         her acıya, üzüntüye karşı bu kadar savunmasız olmamayı,    kalbi katılaştırmayı.   
cerrah  gibi olmak lazım.

sonu yok ki  üzüntülerin ,   vücudun dayanabildiği kadar sadece     o pes ettiğindeyse, işte  asıl dertler o zaman başlıyor