serilmiş kıblesine doğru ,bekliyor rahmanın kapısına yönelecek kulu..
kimimiz derdimizi anlatarak rahatlamaya çalışırız dostlarımıza ya da dost diye geçinenlerimize
kimimiz kendini dışarıya vurur gezmeye ,alışverişe vs.kısaca malayaniye
kimisi derdini içerek boğmaya çalışır (eski türk filmlerinde gördüğü üzere )
bazısı derdi olduğunu bile bilmez; öyle ot gibi yaşar ,bu dünyada bir iz bırakmadan geçip gider yel gibi
halbuki derdimizin dermanına giden yol seccademizden geçiyor işte keramet o boş seccadede, yaratılış gayeni hatırlamanı bekliyor asilce

haydi arkadaşlar dünyayı biraz kendi haline bırakalım mihrabımız bizi bekliyor
1 yorum:
ahh öyle valla...
sedce dertlendiğimiz de değil üstelik yaşam düsturumuz olmalı. yaradanın huzuruna durmak için yarışmalıyız...
Yorum Gönder